Huilen is de taal van de baby

Je baby huilt omdat hij of zij iets wil aangeven, dat is de taal van je baby. Ik geloof niet in het alleen laten huilen. Er kunnen ook andere redenen zijn waarom je baby huilt. Baby’s zijn enorm gevoelige wezentjes die veel oppikken uit de omgeving waar zij zijn. Als reactie op veel spanning, stress of ruzie in de nabije omgeving kan je baby ook gaan huilen. Hij of zij voelt de spanning maar kan daar zelf nog niet mee omgaan en heeft hulp nodig om dit kwijt te raken. Ook maken baby’s gedurende hun jonge leventje al heel veel mee wat lang niet allemaal prettig is. Een geboorte alleen al is een behoorlijk intense ervaring die verwerkt moet worden. Of het was een drukke dag waarop erg veel prikkels op je baby afkwamen. Daar kun je niks aan doen, het is ook onderdeel van het leven. Wat je wel zou kunnen doen is hier ruimte voor geven en begripvol op te reageren. Door middel van huilen kan je baby ‘vertellen’ hoe het is geweest. Daarmee voelt je baby zich gehoord en gezien en kan daarna weer ontspannen. Je geeft daarmee een mooie boodschap aan je baby, namelijk dat je baby mag zijn wie die is en leert dat gevoelens mogen worden uitgedrukt in plaats van weggedrukt. Ik kan je helpen het huilen van je baby te begrijpen. Behoefte huilen Hierbij gaat het om actieve behoefte van je baby, bijvoorbeeld; honger of slaap, maar ook pijn of niet comfortabel liggen, of is het te koud of te warm of ligt je baby niet meer comfortabel. Priscilla Dunstan heeft deze behoefte huilen omschreven. Het blijkt dat alle baby’s in de wereld tot hun vierde maand op dezelfde manier huilen. Het is namelijk een reflex. Na de vierde maand verdwijnt dit reflex. Auw= ik ben moe Neh= ik heb honger Eairth= ik heb buikpijn Heh= ik ben niet comfortabel (vieze luier, te warm, te koud etc.) Eh= er zit een boer in de weg Soms kun je twee reflexen tegelijkertijd horen.