Huilen - Baby Consulent Mieke

Huilen is de taal van de baby

Je baby huilt omdat hij of zij iets wil aangeven, dat is de taal van je baby.

Ik geloof niet in het alleen laten huilen.

Er kunnen ook andere redenen zijn waarom je baby huilt. Baby’s zijn enorm gevoelige wezentjes die veel oppikken uit de omgeving waar zij zijn. Als reactie op veel spanning, stress of ruzie in de nabije omgeving kan je baby ook gaan huilen. Hij of zij voelt de spanning maar kan daar zelf nog niet mee omgaan en heeft hulp nodig om dit kwijt te raken. Ook maken baby’s gedurende hun jonge leventje al heel veel mee wat lang niet allemaal prettig is.

Een geboorte alleen al is een behoorlijk intense ervaring die verwerkt moet worden. Of het was een drukke dag waarop erg veel prikkels op je baby afkwamen. Daar kun je niks aan doen, het is ook onderdeel van het leven. Wat je wel zou kunnen doen is hier ruimte voor geven en begripvol op te reageren. Door middel van huilen kan je baby ‘vertellen’ hoe het is geweest. Daarmee voelt je baby zich gehoord en gezien en kan daarna weer ontspannen. Je geeft daarmee een mooie boodschap aan je baby, namelijk dat je baby mag zijn wie die is en leert dat gevoelens mogen worden uitgedrukt in plaats van weggedrukt. Ik kan je helpen het huilen van je baby te begrijpen.

Behoefte huilen
Hierbij gaat het om actieve behoefte van je baby, bijvoorbeeld; honger of slaap, maar ook pijn of niet comfortabel liggen, of is het te koud of te warm of ligt je baby niet meer comfortabel.

Priscilla Dunstan heeft deze behoefte huilen omschreven. Het blijkt dat alle baby’s in de wereld tot hun vierde maand op dezelfde manier huilen. Het is namelijk een reflex. Na de vierde maand verdwijnt dit reflex.

Auw = ik ben moe
Neh = ik heb honger
Eairth = ik heb buikpijn
Heh = ik ben niet comfortabel (vieze luier, te warm, te koud etc.)
Eh = er zit een boer in de weg
Soms kun je twee reflexen tegelijkertijd horen.

Een baby kan je ook om een andere manier proberen je iets te willen vertellen:

Verwerkingshuilen/verhuilen (Huilen om indrukken te verwerken.)

Soms kun je als ouder het gevoel hebben dat je aan alle behoeften van je baby hebt voldaan, maar dat je baby dan toch nog veel kan blijven huilen. Dit kan huilen zijn om ervaringen uit het verleden, bijvoorbeeld een traumatische geboorte ervaring, een scheiding tussen ouder en je baby direct na de geboorte, een ziekenhuisperiode na de geboorte, stressvolle gebeurtenis tijdens de zwangerschap, noem maar op. Je baby heeft het nodig om dit te verwerken en zal hierom dus huilen. Deze vorm van huilen is vaak langdurig en intens.
Je baby huilt ontroostbaar, wil geen speentje, troosten helpt niet, lijkt alsof de baby enorme pijn heeft. Dit is best lastig.

Als je denk dat je baby iets wil ‘uithuilen’ dan is het heel fijn als je dan kunt gaan zitten met je baby en dan zegt dat het goed is en dat je even mag huilen. Dit kan soms wel een half uur zijn. Best lastig. Maar bedenk maar dat wij ook wel eens lekker willen uithuilen op de schouder van een ander.

In dit boek, staat dit goed uitgelegd.
Ik ben er…wat nu (van Conny Markgraaf)

Resonantie huilen
Baby’s voelen haarfijn emoties en gemoedstoestanden aan van degenen bij wie ze zijn en hier reageren ze dan op, ze zijn als een soort spiegel. Dus als er veel spanning en stress in het gezin is, zal je baby dit voelen als iets negatiefs en hierop reageren door te gaan huilen. Ook eigen onzekerheid of angsten (zelfs uit het verleden) van de ouder kan een oorzaak zijn, waarop je baby onrust en huilgedrag zal vertonen. Vanuit de natuur zal de baby zich willen hechten aan zijn omgeving, want dan zal hij veilig zijn, maar deze negatieve gevoelens kunnen dit in de weg staan. Het is daarom belangrijk dat als dit speelt of wanneer je dit bij jezelf of bij je partner bemerkt, dat je dit bespreekbaar maakt en erkent. Alleen dan kan je baby deze zorg ook loslaten.

Als je meer over de taal van huilen wilt lezen is het boek:
Baby’s weten wat ze willen van Aletha Solter, een goed boek.